نقاشی(Painting#) عمل بکار بردن رنگ دانه محلول در یک رقیق کننده و یک عامل چسپاننده (یک چسب ) بر روی یک سطح (نگهدارنده) مانند کاغذ ، بوم یا دیوار است. این کار توسط یک نقاش(Painter) انجام می شود. این واژه بخصوص زمانی به کار می رود که این کار حرفه شخص مورد نظر باشد. قدمت نقاشی در بین انسانها ، شش برابر قدمت استفاده از زبان نوشتاری است.
در قیاس با #نقاشی ، #طراحی(Designing#) ، سلسله عملیات ایجاد یک سری اثر و نشانه با استفاده از فشار آوردن یا حرکت ابزاری بر روی یک سطح است. یک روش قابل اجرا برای تزئین دیوارهای یک اتاق با استفاده از نقاشی در ساختار جزئیات کار موجود است.این مقاله بیشتر درباره نقاشی روی سطوح به دلایل و اهداف هنری است . نقاشی از نظر بسیاری افراد، در زمره مهمترین شکلهای هنر قرار دارد. ساختن یک تصویر و یا یک عکس از تخیلات انسانی که در ان توانایی و هنر دست نقاش به عنوان صاحب اثر هنری چندین سده است که زینت بخش محافل هنری است. نگاه فلسفه و تغیرات زمانه بر تفکرات طراحان و نقاشان دوره ها ی هنر متفاوت و سبک های هنری(art styles) و #سبک های نقاشی(painting styles#) متفاوت در طول تاریخ هنر بوجود آورده است.
قدیمی ترین نقاشی ها در دنیا که متعلق به حدود 32000 هزار سال قبل می باشد، در گروته شاوه فرانسه قرار دارد. این نقاشی ها که با استفاده از افرای قرمز و رنگ دانه سیاه حکاکی و رنگ شده اند، تصاویری از اسب ها ، کرگدن ها، شیرها، بوفالوها و ماموت ها را نشان می دهند. اینها نمونه هایی از نقاشی در غار هستند که در تمام دنیا وجود دارند.
امروزه ،بسیاری از آثار شناخته شده و مشهور هنری مانند مونالیزا نقاشی هستند. در حال حاضر اختلاف نظرهای جزئی در مورد کاملا هنری بودن آثاری که به روشهای غیر سنتی و با روش های غیر از شیوه های کلاسیک خلق می شوند وجود دارد.از لحاظ مفهومی هنرمندانی که از صدا ، نور ، آتش بازی ، چاپگرجوهرافشان ، پیکسل های صفحه مانیتور(Monitor screen pixels) و حتی پاستل یا مواد دیگر استفاده می کنند، یا رنگهای آمیخته با زرده تخم مرغ را بکار می برند، یکسان هستند. در نتیجه به اغلب کارهای هنری ، نقاشی گفته می شود.
رنگ ترکیبی از رنگدانه ، حلال ، چسپاننده و در برخی موارد تسریع یا کند کننده ای برای خشک شدن ، بهبود دهنده بافت ، تثبت کننده و یا هر ماده اصلاح کننده دیگری است. قبل از آنکه رنگ بر روی بوم قرار گیرد، معمولا ابتدا آن را آغشته به نوعی زمینه (یک لایه پوششی که معمولا از جنس جسو می باشد) می کنند تا چسپندگی با رنگ را افزایش داده و حالت بافت سبدی بوم را برای جلوگیری از تراوش کاهش می دهد. با اینکه انتظار می رود رنگدانه هایی که برای نقاشی بکار می روند ثابت باشند، اما برخی از نقاشان از رنگهایی استفاده می کنند که دارای رنگدانه های فرار هستند.
ابزار مورد استفاده نقاش شامل انواع مختلفی است . از جمله :
قلم موی نقاشی کاردک پالت (از جنس چوب یا پلاستیک که در هنگام نقاشی رنگ را روی آن قرار داده و استفاده می کنند) اسفنج گیره سه پایه قوطی اسپری رنگ اسپری رنگی دارای هوای فشرده
به این موارد می توان گچ ، مداد گرافیت ، پارچه کهنه یا دستمال کاغذ ی ، آینه ( که گاهی برای تغییر زاویه دید و پرسپکتیو(Perspective) و گاهی نیز برای نقاشی شخص از خودش بکار می رود) تربانتین یا هر رقیق کننده بی بوی دیگر (که معمولاً به همراه روغن استفاه می شود) ،مدل یا موضوع و شاید نور پردازی آتلیه را نیز اضافه نمود.
تکنیکهای نقاشی عبارتند از :
رنگ زنی غلیظ آبرنگ لعاب دادن نقاشی یا رنگ مومی ( نقاشی یا رنگی که با موم آب کرده بسازند) #نقاشی دیواری که معروفترین نوع آن فرسکو(Fresco) می باشد. سایش و نقاشی نقطه ای فوماتو سامی ای کلاژ نقاشی بر روی تخته نقاشی یا اسپری گرافیتی ) (نقاشی) با مواد جدید نقاشی یا کامپیوتر
حلال های رنگ
حلال ماده ای است که رنگدانه در آن حل یا قرار داده می شود. تقریباً تمامی حلالهای طراحی در نقاشی نیز قابل استفاده هستند.
برخی از آنها عبارتند از :
رنگ روغن ، شامل رنگهای جدید قابل اختلاط با آب رنگ اکریلیک سایه روشن رنگ انگشتی مرکب پاستل ، شامل پاستل خشک ، پاستل روغنی و موادهای پاستل تمپرا (رنگهای آمیخته تا زرده تخم مرغ) رنگ مومی آبرنگ
سبک های نقاشی می توانند با روشهای بکارگیری و یا با توجه به جنبش هنری که بیشترین تطبیق را با مشخصات غالب و حاکمی که نقاشی نشان می دهد دارند، مشخص شوند. سبک های معروف عبارتند از:
رئالیسمRealism (واقع گرایی) امپرسیونیسمImpressionism (برداشت گرایی) پوینتولیسمPointolism هنر ابتدایی کوبیسمCubism (حجم گری) مدرنیسمModernism (نوگرایی) آبستره (انتزاعی) پست مدرنیسمpostmodernism (فرا نوین) آوانگاردAvant-garde (پیشگام ، وابسته به مکتب های هنری نوین و غیر سنتی) ساختار گراییStructuralism کتاره سخت گرافیتی نقاشی اصیل ایرانی
اصطلاحات معمول نقاشی
این اصطلاحات عبارتند از :
تمثیل بادگن پوینیلیسمBadgan Poulinism (گذاشتن نقطه های رنگین روی سطح سفید) فانتزی نقاشی فیگور (پیکر) تصویر سازی صنعتی منظره طبیعت گرا چهره علمی تخیلی طبیعت بی جان سورئالیسم (فرا واقع گرایی) جنگ
یکی از مقوله های مطرح شده و ناشناخته در نقاشی ، نقاشی چهار بعدی است.
معرفی انواع سبک های نقاشی
در اینبخش انواع سبکهای نقاشی رابه همراه تابلوهای مشهور بـه هرکدام از سبک ها رابه شـما معرفی می کنیم، اگر علاقه مند بـه نقاشی هستید و یا این کـه می خواهید دراین زمینه تحقیقی انجام دهید اطلاعاتی کـه امروز در اختیار شـما قرار می دهیم می تواند برای تان مفید باشد، بـه همراه معرفی هر سبکی تابلو مشهور و نقاشان مشهور هر سبک را هم معرفی میکنیم. در ادامه با پارس ناز همراه باشید.
1- Realism realismرئالیسم واقع گرایی
2- Impressionism Impressionismامپرسیونیسم برداشت گرایی
3- Impressionist postپست امپرسیونیسم
4- Neo-Impressionismنئو امپرسیونیسم
5- Expressionismاکسپرسیونیسم
6- Abstract Expressionismاکسپرسیونیسم انتزاعی
7- Cubism volumetricismکوبیسم حجم گری
8- Futurismفوتوریسم
9- Verticismورتیسیسم
10- Romanticismرومانتیسیسم
11- Persenismپرسیژنیسم
12- Minimalismمینی مالیسم
13- Surrealismسورئالیسم
14- Graffitiگرافیتی
15- Up Artآپ آرت
16- Barbizonباربیزون
17- Futurismفتورئالیسم
18- تونالیسم
19- باروك
20- استاکیسم
21- آبستره (انتزاعی)
22- كنستراكتیویسم
23- روکوکو
24- Mysore
25- مینیاتور ایرانی
26- مینیاتور عثمانی
27- مدرنیسم (نوگرایی)
28- هنر ابتدایی
29- پست مدرنیسم (فرا نوین)
30- آوانگارد (پیشگام ، وابسته به مکتب های هنری نوین و غیر سنتی)
31- ساختار گرایی
32- کتاره سخت
33- پوینتولیسم
34- آبستره اکسپرسیونیسم
35- دادا و سوررئالیسم
36- فوویسم
37- سمبولیسم و آرنوو
38- نئوکلا سی سیسم
39- منریسم
40- کلا سیسیسم
41- دادائیسم
(Realism)سبک رئالیسم
رئال یعنی واقعی و رئالیسم بـه معنی واقعی گری و حقیقت گرایی نوعی گرایش هنری اسـت کـه اشیاء و موجودات را آنگونه کـه هستند زشت را زشت و زیبا را زیبا ترسیم می نمایند. سبک نقاشی رئالیسم نقطه مقابل سبک رومانتیک قرار دارد. سعی هنرمند نقاش رئالیسم دراین اسـت کـه موضوعات منتخب را بدون کم و کاست وشیرین کاری و عوام فریبانه شدن طرح در ذهن بیننده، ترسیم کند و تخیلات غیرواقعی نیافریند و شعار ندهد. مبنای کار آنان صادقانه نگری و صادقانه اندیشیدن اسـت. معروف ترین و اصلی ترین هنرمند سبک رئال، گوستاو کوربه، نقاش فرانسوی بود. کوربه میگوید هدفم این بوده اسـت کـه بتوانم رسوم، اندیشه ها و ظواهر را آن چنان کـه بـه چشم می بینم شبیه سازی کنم.
تابلوی رنگ روغن اثر گوستاو کوربه بنام سنگ شکنان
همچنین او می گوید: مـن اصلا نمی توانم فرشته ای را بکشم کـه وی را هرگز ندیده ام. فرشته را نشانم دهید تا بتوانم تابلویی از پیکرش بکشم. این نقطه مقابل رومانتیسیسم اسـت. دیگر نقاشان مشهور این سبک در اورپا: ژان فرانسوا میله، انوره دومیه، ادوارد مانه و هنرمندان مشهور روسی: ایوان شیشکین، ایلیار پین، کرامسکوی، می باشند.
برداشت گرایی یا امپرسیونیسم بـه فرانسوی: Impressionnisme
شیوه هنری گروه بزرگی از نگارگران آزاداندیش و نوآور فرانسه در نیمه دوم سده نوزدهم بود کـه بـه زودی جهانگیر شد. این شیوه مبتنی اسـت بر نشان دادن دریافت و برداشت مستقیم هنرمند از دیده های زودگذر با بکار بردن لخته رنگ های تجزیه شده و تابناک برای نمایش لرزش های نور خورشید. دراین روش اصول مکتبی طراحی دقیق و سایه روشن کاری و ژرفانمایی پرسپکتیو فنی و ترکیب بندی متعادل و معمارانه رعایت نمی شود.
شیوه برداشت گرایی بعنوان انجمنی خصوصی از سوی گروهی از هنرمندان ساکن پاریس آغاز شد و این انجمن درسال 1874 بـه نمایش همگانی آثار خود پرداخت. نام این جنبش از نام یک نقاشی از کلود مونه بنام برداشت گرایی، طلوع خورشید بـه فرانسوی: Impression, soleil levant گرفته شده اسـت. نام امپرسیونیسم را نقادی بنام لویی لِروی دریک نقد هجوآمیز ساخت. امپرسیونیسم همچنین نام نهضتی در موسیقی اسـت.
صبحانه قایقرانان اثری از پیر آگوست
دراین سبک نقاشان از ضربات شکسته و کوتاه قلم مو آغشته بـه رنگ های خالص و نامخلوط بجای ترکیب های ظریف رنگ ها استفاده میکنند. مثلا، بجای ترکیب رنگ های ابی و زرد برای تولید سبز آن ها دو رنگ آبی و زرد را مخلوط نشده بروی بوم قرار می دهند تا رنگ ها حس رنگ سبز را درنظر بیننده بـه وجود بیاورد. آن ها در نقاشی صحنه های زندگی مدرن در عوض جزئیات، تأثیرات کلی واضح را نشان می دهند.
پست امپرسیونیسم. فرانسوی: Postimpressionnisme
جنبش هنری گسترده ای بود شامل مجموعه ای از گروه ها و سبک های نقاشی کـه یا در امتداد دریافتگری و یا بـه عنوان واکنشی در برابر آن، بـه وجود آمده بودند. نبی ها،ترکیب گری،مجزاگری،نئودریافتگری از جمله گروه ها و سبک های این جنبش می باشند.
اصطلاح پست امپرسیونیست اولین بار توسط راجر فرای نقاش و منتقد بریتانیایی در عنوان نمایشگاهی بـه کار گرفته شد.
شب پر ستاره. تابلوی رنگ روغن. اثر ونسان ون گوگ#
کـه درسال های 1910 و 1911 در نگارخانه گرافتن لندن برگزار شد و راجر فرای آنرا مانه و پست امپرسیونیست ها نامید. پل سزان، #ونسان ونگوگ و پل گوگن، از برجسته ترین هنرمندان این جنبش می باشند. شیوهٔ کار سزان بـه گونه ای بود کـه وی را هموارکنندهٔ راه برای حجم گری میدانند.امیل برنار، هانری روسو، تولوز لوترک، ژرژ سورا و پل سینیاک از دیگر نقاشان پسا دریافتگر می باشند.
هنرمندان پست امپرسیونیسم از ضرب قلم های تند و یک نوع تخلیه هیجانی در آثارشان استفاده می کنند. این دوره را راه گشای تحولات نقاشی قرن بیستم میدانند. شیوه پست امپرسیونیسم ها فردی تر از امپرسیونیسم ها میباشد. موضوع آثار انها همواره از طبیعت اخذ شده بود. برخورد انها با طبیعت بـه گونه ای تحلیل ساختاری اسـت.
از هنرمندان این سبک می توان بـه سزان، ون گوگ و گوگن اشاره کرد کـه از این میان سزان را پدر هنر مدرن می دانند. یکی از نقاشی های این سبک شب پر ستاره اثر ونسان ون گوگ می باشد کـه کار رنگ روغن بر روی بوم اسـت و بـه خوبی میتوان اثر هیجانات سبک پست امپرسیونیسم را مشاهده کرد کل اثر زمینه تیره دارد کـه نور ستاره ها روشنایی بـه اثر می بخشد.
(Neo-Impressionism)نودریافتگری یا نئوامپرسیونیسم
جنبشی در نقاشی فرانسوی بود کـه هم ادامه دهندهٔ دریافتگری امپرسیونیسم بودو هم واکنشی در برابر آن. اصطلاح نئو امپرسیونیسم را فلکس فنئون منتقد فرانسوی درسال ۱۸۸۷ برای این جنبش وضع کرد. این جنبش کـه یکی از جنبش های پسادریافتگری اسـت مانند دریافتگری دل مشغول بازنمایی رنگ و نور بود، ولی برخلاف دریافتگری می کوشید کـه آنرا بر مبانی علمی استوار کند.
اساس نظریهٔ نودریافتگری، جداسازی گری و روش مرتبط با آن نقطه چینی بود. یعنی نقطه های مجزا با رنگ های خالص بـه گونه ای در نقاشی بکار برده می شوند کـه درصورت دیده شدن از فاصلهٔ مناسب، حداکثر شفافیت و درخشندگی رابه دست دهند. در چنین نقاشی هایی نقطه ها هم اندازه اند و بـه گونه ای انتخاب میشوند کـه با مقیاس تابلو هماهنگی داشته باشند.
ژرژ سورا برجسته ترین هنرمند این جنبش بود. پل سینیاک کـه نظریه پرداز اصلی آن بودو برای مدتی کامی پیسارو، دیگر هم بستگان مهم این جنبش بودند. هر سه هنرمند، تابلوهای نودریافتگری خودرا در واپسین نمایشگاه دریافتگری درسال ۱۸۸۶ بـه نمایش گذاشتند.
فرا واقع گرایی
فرا واقع گرایی یا سوررئالیسم بـه انگلیسی: یکی از جنبش های هنری قرن بیستم اسـت. سوررئالیسم(Surrealism) بـه معنی گرایش بـه ماورای واقعیت یا واقعیت برتر اسـت. زمانی کـه دادائیسم در حال از بین رفتن بود، پیروان آن بـه دور آندره برتون کـه خود نیز زمانی از دادائیست ها بود گرد آمدند و طرح مکتب جدیدی را پی ریزی کردند.
نقاشی مشهور# سالوادور دالی در سبک فرا واقع گرایی یا سوررئالیسم
این شیوه درسال 1922 بطور رسمی از فرانسه آغاز شد و فراواقع گرایی نامیده شد. این مکتب بازتاب نابسامانیها و آشفتگی های قرن بیستم اسـت. این جنبش در عمل با انتشار مجلهٔ انقلاب فراواقع گرا توسط برتون آغاز شد. سالوادور دالی، رنه ماگریت و لویی آراگون از جمله سور رئالیست های مشهور هستند.
هیجان نمایی یا اکسپرسیونیسم بـه انگلیسی: Expressionism
نام یک مکتب هنری اسـت. در آغاز قرن بیستم، نهضت بزرگی بر ضد رئالیسم و امپرسیونیسم پا گرفت کـه آرام آرام مکتب اکسپرسیونیسم از دل آن بیرون آمد. واژهٔ اکسپرسیونیسم برای اولین بار در تعریف عده ای از نقاشی های اگوست اروه بکار رفته اسـت. اکسپرسیونیسم جنبشی در ادبیات بود، کـه نخست در کشور آلمان شکوفا شد. هدف اصلی این مکتب نمایش درونی بشر، مخصوصاً عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب بود.
بـه عبارت دیگراکسپرسیونیسم شیوه ای نوین از بیان تجسمی اسـت کـه در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ های تند و اشکال کج و معوج و خطوط زمخت بهره میگیرد. اکسپرسیونیسم بـه نوعی اغراق در رنگها و شکل ها اسـت، شیوه ای عاری از طبیعت گرایی کـه میخواست حالات عاطفی را هرچه روشنتر و صریح تر بیان نماید. دوره شکل گیری این مکتب از حدود سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۳۵ میلادی بود.
ولی در کل این شیوه از گذشته های دور با هنرهای تجسمی همراه بوده ودر دوره های گوناگون بـه گونه هایی نمود یافته اسـت. عنوان اکسپرسیونیسم درسال 1911 برای متمایز ساختن گروه بزرگی از نقاشان بکار رفت کـه در دههٔ اول سده ی بیستم بنای کارشان را بر باز نمایی حالات تند عاطفی، و عصیان گری علیه نظامات ستمگرانه ی حکومت ها، مقررات غیرانسانی کارخانه ها و عفونت زدگی شهرها و اجتماعات نهاده بودند.
تابلو مشهور #جیغ اثر ادوارد مونک یا مونش نقاش نروژی
این هنرمندان برای رسیدن بـه اهداف خود رنگ های تند و مهیج و ضربات مکرر و هیجان زده ی قلم مو و شکل های اعوجاج یافته و خارج از چارچوب رابا اینجاد ژرفانمایی و بدون هیچ گونه سامانی ایجاد میکردند و هر عنصری راکه آرامش بخش و چشم نواز بود از کار خود خارج می کردند.
هیجان نمایی انتزاعی یا اکسپرسیونیسم انتزاعی بـه انگلیسی: Abstract Expressionism
شیوه ی هنری نوینی اسـت کـه از دهه ی 1940 در نیویورک، متأثر از دو شیوهٔ هیجان نمایی اکسپرسیونیسم و فرا واقع گرایی سور ئالیسم پا گرفت دراین طرز بیان تلاش میشود تا شکل وفضا از قید بازنمایی عینی وسنتی رها شود. بدلیل گرد هم آمدن هنرمندان این مکتب در شهر نیویورک هیجان نمایی انتزاعی گاه باعنوان مکتب نیویورک نیز شناخته می شود.
درحوزه نقاشی هیجان نمایی انتزاعی مکتبی اسـت کـه درسال 1912 با انتشار مجله ی سوارکار آبی از مکتب هیجان نمایی ایجاد شد. پیشوایان این مکتب واسیلی کاندینسکی، پل کله و فرانز مارک در مونیخ بودند. تصیر بالا نقاشی عدد پنج انگلیسی: No. 5, 1948 یک نقاشی از جکسون پولاک، نقاش آمریکایی مشهور و درجهت تکمیل فرم جنبش اکسپرسیونیست انتزاعی اسـت.
کوبیسم حجم گری
در لغت #کوبیسم(Cubism#) بـه معنای مکعب گری اسـت و بـه شیوه ی از نقاشی گفته می شود کـه درسال 1907 پیکاسوی اسپانیایی و براک مطرح کردند. طبق معمول هنر شناسان سزان را پدر کوبیسم دانسته اند و معنقدند کـه یکی از عوامل بوجود آمدن این سبک جمله ی مشهور سزان اسـت باید همه ی ی مشهودات رابه واسطه ی حجم های هندسی منظم چون استوانه وکره و مخروط رابه تصویر در آورد.
انواع کوبیسم
کوبیسم سزانی دراین نوع کوبیسم عناصر تابلو همان اشکال استوانه و مخروط و مکعب شکسته شده اسـت و درکل موضوع تابلو مشخص اسـت.
تحلیلی:دراین کوبیسم شکل اصلی در شکلهای مکعبی حل می شود.
ترکیبی:دراین کوبیسم از مواد و عناصر مختلف در تابلو ترکیب می شود.
از خواسته های نقاشان کوبیسم این بود کـه آن ها بتوانن علاوه بر نز مایش وجهی از شئ پشت وپهلوی آنرا نیز بـه نمایش بگذارند.وآثار این دوران ترکیبی از سطوح شکسته کـه نه تنها نشانی از شی مورد نظر نداشت بلکه دیگر رنگ نیز در ان ها بـه حداقل رسید و ضعیف شده بود.
(Futurism)فوتوریسم
فوتوریسم یا آینده گری یکی از جنبش های هنری اوایل قرن بیستم بود. مرکز این جنبش در ایتالیا بودو درکشورهای دیگر از جمله روسیه نیز فعالیت داشتند.فوتوریست ها در تعداد زیادی از زمینه ها مانند ادبیات، نقاشی، عکاسی، مجسمه سازی، سفال گری، تئاتر، موسیقی، معماری و حتی آشپزی فعالیت داشته اند. فیلیپو تومازو مارینتی با انتشار بیانیه ی فوتوریسم درسال 1909 در روزنامه فیگارو فعالیت جنبش را رسماً آغاز کرد.
در آن بیانیه، مارینتی نوشته بود کـه فوتوریست ها از هنر گذشته بیزارند و دغدغه های اصلی این جنبش، پویایی، سرعت و تکنولوژی اسـت. برای فوتوریست ها خودرو، هواپیما و شهر هـای صنعتی نشانه های بسیار مهمی بودند چراکه آن ها پیروزی انسان بر طبیعت را نشان می دادند.
(Verticism)ورتیسیسم
ورتیسیسم یا دوران گری یک جنبش هنری کوتاه مدت بود کـه در اوایل قرن بیستم در بریتانیا و تحت تأثیر حجم گرایی و آینده گری بـه وجود آمد. نام ورتیسیسم را ازرا پاوند درسال 1913 بـه این جنبش داد، اما مهمترین هنرمند این جنبش ویندهم لوئیس بود کـه از یکسال قبل نیز بـه این سبک نقاشی می کرد. اگر چـه دوران گری از درون حجمگری درمی آمد، اما بـه پویایی و دیگر ملاک های آینده گری نزدیک تر بود.
تفاوت اصلی دوران گری با آینده گری در شیوه ی نشان دادن حرکات اسـت. در دوران گری زندگی مدرن بـه وسیله ی یکسری خط کلفت نشان داده می شود کـه چشم رابه مرکز تابلو هدایت می کنند. دیگر مشخصه های این سبک استفاده از کمان ها و زاویه های چند گانه بر سطحی تخت، بـه منظور پدیدآوردن تجسمی از دوران یا القای چرخش و التهابی گرداب مانند اسـت. تنها نمایشگاهی کـه از آثار دوران گرها برگزار شد درسال 1915 در نگارخانه دوره بود.
بعد ازآن بـه خاطر جنگ جهانی اول این جنبش از میان رفت. هر چند درسال های بعد از جنگ گورو اِکس سعی کرد این جنبش را دوبازه زنده کند، اما نتوانست. برای مدت کوتاهی آلوین لنگدون کابرن بـه این گروه پیوست. در واقع او یکسری وُرتوگراف تجربی تهیه کرد. احتمالاً اولین عکس های انتزاعی با استفاده از سه آیینه متصل بـه هم مانند کالیدوسکوپ تهیه شده اند.
(Romanticism)رومانتیسم
رمانتیسیسم یا رُمانتیسم یا رمانتیسیزم عصری از تاریخ فرهنگ درغرب اروپا اسـت، کـه بیشتر در آثار #هنرهای تجسمی، ادبیات و موسیقی نمایان شد. هنرمندان رمانتیک آزاد از چهارچوب های تصویرگریهای سنتی، بـه تحقق بخشیدن ایده های شخصی خود پرداختند. رمانتیسیسم را همان طور کـه از نامش پیداست، باید نوعی واکنش احساسی در برابر خرد محوری بـه شمار آورد.
تمایلی بـه برجسته کردن خویشتن انسانی، گرایش بـه سوی خیال و رؤیا، بـه سوی گذشته ی تاریخی و بـه سوی سرزمین های ناشناخته. از دید انسان رمانتیک، جهان بـه دو دسته تقسیم می شود: یکی دستهٔ خردگرا بـه قول نووالیس: جهان اعداد و اَشکال ، و دوم دسته ی احساسات یا بـه طور دقیق تر، والاترین ها و زیبایی ها.
رمانتیسم در اصل، جنبشی هنری بود کـه در اواخر قرن هجدهم و نوزدهم در ادبیات و سپس هنرهای تجسمی، ابتدا در انگلستان و سپس کشور آلمان، فرانسه و سراسر اروپا رشد کرد. رمانتیسم تا حدودی بر ضد جامعهٔ اشرافی و دوران روشنگری بطور بهتر، عقلانی بود. گفته می شود کـه ایدئولوژی انقلاب فرانسه و نتیجه های آن این طرز فکر را تحت تأثیر خود قرار داد.
رمانتیسم را جنبشی ضد روشنگری می دانند. برلین، بـه خصوص علاقه مند بـه استفاده از چنین لفظی برای اشاره بـه این جنبش بود. در حالیکه روشنگری نهضتی فکری بـه حساب می آمد کـه با علم و منطق و پیشرفت های نظام های عقلانی بشری در فهم علوم تجربی و انسانی گره خورده بود، متفکرین و هنرمندان رمانتیک، تأکید فرهنگی بر خرد را محدودکننده و سرکوبگر روح آدمی میدانستند.
بر مؤلفه هایی چون هنر، شور، هیجان، تخیل، مضامین معنوی مناسک و نمادها تأکید می کردند. در بین اصحاب رمانتیک امر خاص ارزشمندتر از امر عام بودو خاص بودن فرهنگ های بومی تنوع و تکثر زبان های بشری هویت های محلی و منحصربه فرد بودن آدمیان ستایش میشد.
نظر کاربران
